کد مطلب:227854 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
نماز اول وقت
در یكی از مجالس مناظره، «عمران صابی» كه از دانشمندان برگزیده بود، در حضور مأمون درباره ی توحید با امام رضا علیه السلام به بحث پرداخت.
امام با استدلال محكم پاسخش را می دادند و لحظه به لحظه بحث و مناظره به اوج خود رسیده و كاملا داغ شده بود، كه در این هنگام وقت نماز ظهر فرارسید. امام رضا علیه السلام همان دم به یاد نماز افتادند و به مأمون فرمودند: وقت نماز فرارسید.
«عمران صابی» گفت: ای آقای من! دنباله ی بحث و بررسی و پاسخ به سؤال مرا قطع نكن؛ همانا دلم سوخت و فروریخت.
امام رضا علیه السلام تحت تاثیر احساسات «عمران صابی» قرار نگرفتند و با كمال قاطعیت فرمودند: نماز را انجام می دهیم و بازمی گردیم.
[ صفحه 106]
امام رضا علیه السلام با همراهان برخاستند و نماز را خواندند و پس از نماز به همان مجلس بازگشته، به بحث و بررسی ادامه دادند. [1] .
امام با استدلال محكم پاسخش را می دادند و لحظه به لحظه بحث و مناظره به اوج خود رسیده و كاملا داغ شده بود، كه در این هنگام وقت نماز ظهر فرارسید. امام رضا علیه السلام همان دم به یاد نماز افتادند و به مأمون فرمودند: وقت نماز فرارسید.
«عمران صابی» گفت: ای آقای من! دنباله ی بحث و بررسی و پاسخ به سؤال مرا قطع نكن؛ همانا دلم سوخت و فروریخت.
امام رضا علیه السلام تحت تاثیر احساسات «عمران صابی» قرار نگرفتند و با كمال قاطعیت فرمودند: نماز را انجام می دهیم و بازمی گردیم.
[ صفحه 106]
امام رضا علیه السلام با همراهان برخاستند و نماز را خواندند و پس از نماز به همان مجلس بازگشته، به بحث و بررسی ادامه دادند. [1] .
[1] عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 172.